KinderCarnaval

Vandaag zijn we bij de optocht van het Kindercarnaval gaan kijken!
Carnaval is een ‘groot ding’ op Bonaire. In de brochures wordt het aangekondigd als het belangrijkste evenement van Bonaire. Net als de Dia de Bonaire, Dia de Rincon, de Regatta, Oud-en-Nieuw, en nog zo een paar van die hoogtij dagen.... In ieder geval een evenement dat we niet wilden missen!

Gelukkig is ook het Carnaval weer een moment waarop Bonaire kan eten en drinken; opvallend zo snel als al die kraampjes om te eten en te drinken opgebouwd kunnen worden! Strategisch opgesteld langs de route, doen ze uitstekende zaken... Maar velen zien het ook als een ‘picknick plus’; die hebben hun opvouwbare stoeltjes uitgeklapt en diverse koelboxen, tot de nok toe gevuld met eten of blikjes bier, naast deze stoeltjes uitgestalt. Ook langs de route. Zo. Dagje uit. Inderdaad dagje, want het gerucht ging dat de optocht om 14:00 door de Kaya Grandi (hoofdstraat Kralenlijk) zou komen, even later gevolgd door het gerucht dat de stoet tussen 14:30 en 15:00 zou verschijnen, om om 16:00 de vorm aan te nemen van : “nee, nu zeker: 16:30 uur”, om tenslotte om 17:15 inderdaad langs te komen! Ach ja, dit is Bonaire en geduld is schone zaak enzo..

Maar goed. Carnaval op Bonaire is verdeeld in 2 delen: het Kindercarnaval, met de Parade vandaag, zondag 12 februari, en het Grote Mensen Carnaval: daarvan beginnen de festiviteiten op 17 februari as. Dat moet ik nog mee gaan maken en kan daar nu dus nog niets over zeggen... maar de verwachtingen zijn hooggespannen...

Bij het Kindercarnaval is wel opvallend dat alles ‘klein’ of juist ‘niet klein’ is. De deelnemers aan de optocht zijn klein (immers; kinderen) maar wat ze uitbeelden is juist heel groots. In het kader van “niets zijn en niets lijken is helemaal niets”, zag ik kinderen verkleed als ‘circus’ (Ja, gewoon verkleed als heel circus!), als ‘onderwater wereld’, ‘ de zoutpannen’ of als ‘gieter’. Dat laatste was waarschijnlijk niet groots genoeg, daarom waren er ongeveer 30 kinderen verkleed als gieter.. of bloempot, maar alle kinderen in knal groen en met of een omgekeerde gieter of een bloempot op het hoofd..

Waar ik overigens heel erg om moest lachen, wat de pakkende slogan van het Eilandelijke (nieuw woord dat ik pas geleerd heb!) bedrijf dat alle beerputten / septic tanks op het eiland ‘leegslurpt’... (er is geen riool op Bonaire): “You dump, we pump”... Maar dit even tussendoor..

Er is ook een Kermis op Bonaire, ik begreep dat dat wel heel bijzonder is! Deze kermis komt uit Curacao en kon daar onvoldoende verdienen, dat zou de reden zijn van de huidige aanwezigheid op Bonaire.. maar wederom: alles klein.. Een klein kermisje en kleine attracties.. een klein reuze-radje –dus eigenlijk alleen een radje-, een klein spookhuisje en ook een klein acht-baantje.. Wel heel schattig allemaal, maar ja, eigenlijk pas ik er niet in, en Janna met haar lengte zal ook veel moeten bukken..

De kinderen in de optocht keken niet erg blij... het moet dan het grootste en vrolijkste evenement van het jaar zijn, de kinderen denken daar naar mijn bescheiden mening toch anders over. Wat een sippe smoeltjes. Nu kan ik me daar wel weer iets bij voorstellen: die enorme verentooien op hun hoofd, de ingewikkelde kleren en het giga stuk dat ze moeten lopen op die kleine beentjes in de warmte en last but not least, die verschrikkelijk keiharde muziek.. die staat zo hard dat je niets meer van muziek of melodie hoort, maar je wordt alleen nog maar gedwongen om mee te bewegen op een soort doffe dreun.. Tumba noemen ze dat, stamt nog uit de slaventijd en is een ritmische muzieksoort die alleen op Aruba, Curacao en Bonaire wordt gespeeld, in de Carnavals tijd. Ik heb dus geen idee of het leuke, swingende muziek is, die, zoals aangeprezen: ‘vrolijk is en saamhorigheid tussen mensen moet brengen’. Aan het eind van de Carnaval wordt wel een ‘Tumba Koning’ gekozen, als iedereen doof is.. .

Maar, sippe gezichtjes of niet, het enthousiasme van vooral de mama’s, tantes, zussen, oma's, buurvrouwen etc. die overduidelijk de kinderen zo mooi mogelijk hebben uitgedost, opgedofd, getooid en geinstrueerd, was er niet minder om! En wat was voor mij nu het allermooiste aan de Parade? Het feit dat ik voor het eerst een Carnavalsoptocht kon zien, zonder dat m’n tenen van m’n voeten afvroren..