Wijn

Wij zijn een heel klein beetje eigenaar van een wijngebied. Alpasion in het Mendoza gebied in Argentinië. Weliswaar zonder eigen druiven of eigen wijnmakerij, maar wel met een lodge, veel hectares wijnranken in aanleg en een eigen wijnmaker, die elders wijn maakt met ingekochte druiven van andere producenten. Maar het werkt (De wijn is erg lekker!) en is veelbelovend, zoals dat heet. Uiteraard is het voor ons vooral een avontuur, een nieuwe wereld waar we een intrede in hebben gemaakt. Omdat we een heel klein beetje eigenaar zijn, mogen we een weekje voor niets in de lodge. Behoeftig als we waren aam vakantie, leek het ons een goed plan om zelf eens pols hoogte te nemen van onze aankoop.. Het bleek een echte uitdaging om er te komen. Vanuit Bonaire naar Mendoza blijk je allerlei struikelblokken tegen te komen, los nog van alle verschillende vluchten en dus vertragingen en missen van aansluitingen… Zoals bijvoorbeeld een gereserveerde auto die je niet meekrijgt omdat je een grens overgaat en dan dus een 7 uur durende busrit over de Andes heen moet nemen (overigens prachtige tocht!) vervolgens alleen een rammelbakje van een auto kan huren, onderweg een situatie van intimidatie en beroving door een politie-agent meemaakt en een ritje dat een uurtje had mogen zijn, maar uiteindelijk ruim 4 uur duurde, omdat we het niet konden vinden, omdat Alpasion van de overheid geen bord aan de straatkant mag zetten… ach ja. Zuid-Amerika.
Maar het bleek een super-deluxe lodge, welke zich vooral richt op het z.g. Hogere Segment publiek. Slechts 5 kamers en een lodge-keeper en een privé kok die dag en nacht hun uiterste best doen om het jou vreselijk naar de zin te maken! Geschokt door het politie agenten verhaal, is de lodge-keeper direct in de telefoon gekropen en heeft met de burgemeester, wethouders, hoge omes binnen de politie gesproken, die er allen schande van spraken. Er wordt dus serieus werk van gemaakt (Geld terug? Excuses? Ontslag betreffende agent?) en dat voelt erg prettig. Onnavolgbaar stelt hij ons dagbestedingen voor, regelt de bezoeken aan de wijnhuizen, adviseert, informeert en geen moeite is hem teveel. Wat voelt dat prettig: het besef dat we in het Hogere Segment Publiek terecht zijn gekomen…
En ja, wat doe je nu in Mendoza? Inderdaad: je bezoekt wijnhuizen! Wat een feest! Chimenez Rilii, Clos de Los Siete, O. Fournier, Salentein.. We worden overal als VIP’s onthaalt, krijgen een privé rondleiding, en daarna een proeverij al dan niet met een uitgebreide lunch… Ik leer dus enorm veel over wijn maken: zo weet ik inmiddels dat de netjes over de druivenranken niet zijn om de vogels tegen te houden, maar ingeval er hagel valt (!). Dat gebeurt niet vaak, maar als het hagelt dat zijn het hele grote hagelstenen.. en dus bescherm je je beste druiven met een netje.. De bloeiende rozenstruiken aan het begin van de ranken zijn er niet om een aangenaam gezicht aan de toerist te bieden, maar daar komen de verkeerde insecten het eerst op af en daarna gaan ze pas richting druiven. Mocht de rozenstruik dus aan het sterven zijn vanwege de insecten, dan heb je wellicht nog tijd om je druiven te redden. Ach ja. En verder weet ik inmiddels alles over fermenteren, macereren, scheiden van steeltjes en druiven, schiften, storten, crushen, schudden, overpompen, toevoegingen, gisten, op leeftijd komen, druiven op vloeibaar stikstof, Frans eikenhout, Amerikaans eikenhout, conisch gevormde tanks, grote (> 150.000 x 12 flessen per jaar) en kleine (50.000 x 12 flessen per jaar) wijnhuizen, gebouwen die ontworpen zijn door architecten die vooral zichzelf wilde bewijzen en dus de argeloze toerist wilde overdonderen (dat is gelukt: ik ben zeer onder de indruk van de gebouwen, ontwerpen, uitzichten, kelders etc.!) en uiteraard alles over de Medoc, Malbec, Carbernet Sauvignon, Chardonnay, Pinot noir, Sauvignon Blanc, Cabernet Franc, Syrah, Torrontes druif. En dus ook alle blends. En de wijnmakers zelf. Zo weet ik inmiddels dat het een 7-jarige opleiding is om wijnmaker te worden. De hele week ben ik om de oren geslagen met opmerkingen als; de neus, complexiteit, vlak, levendig, karakter, vol, rond, zuurtje hier, bittertje daar, vruchtjes, bloemetjes en wat voor superlatieven je nog meer kunt bedenken. Hoewel ik steeds meer ga begrijpen over wat en waarom ik bepaalde wijnen meer kan waarderen dan andere, hou ik toch maar vast aan mijn categorieën: minder lekker (tref ik hier opvallend weinig!), lekker en errugg lekker!! Inmiddels zijn daar wel de uitdrukkingen JSW (jouw soort wijn) en MSW (mijn soort wijn) aan toegevoegd…
En na een dag van fietsen, wandelen, bezoek wijnhuis, zitten we aan de rand van de Andes in de jacuzzi, gevolgd door een privé diner en sluiten we de dag af op het dakterras met een houtvuur dat onder de sterrenhemel is aangestoken. Deze volmaakte stilte, rust en ontspannenheid is dan voldoende voor eindeloos mijmeren over het leven, de wereld, het heelal en de rest.. en dat allemaal na te veel, te lekker, te wijn.... Ja. Vakantie in optima forma. Een aanrader. www.alpasion.com