Corona op de quinta
Blijf op de hoogte en volg Carola
25 Maart 2020 | Portugal, Chão de Lamas
Corona op de Quinta
Er zitten voordelen aan het wonen in een land waar je de taal niet van spreekt. Ik weet niets van een corona-paniek in Portugal. Heerlijk onwetend ploegen wij de dag door en zijn druk met houthakken, schoffelen, borders netjes maken, snoeien van appel- peer- en pruimebomen, jam / curd / taart / mousse maken etc. Geen benul wat er zich buiten afspeelt. We horen van Bob (onze Britse Portugees) uiteraard wel wat sappige verhalen. Zo was er die kluizenaar die woonde in een huisje ergens op de berg, die bedacht had dat ie Corona zou hebben en dus naar het ziekenhuis afdaalde om zich te laten testen. Of ’t verhaal dat dat ene dorpje verderop, hermetisch afgegrendeld zou zijn door het leger, omdat daar Corona geconstateerd zou zijn. Tja. We doen wel eens boodschappen in Coimbra / Miranda en komen dan door allerlei dorpjes heen. Het is rustig. Weinig mensen op straat. We konden het kasteel in Penela op ons dooie akkertje, volkomen alleen, uitgebreid bekijken. Prachtig kasteel met prachtig uitzicht, overigens! Aanrader! Maar politie of leger? Ik heb er niets van gezien. Wel moeten we in de rij voor de boodschappen. 1 erin = 1 eruit. Handschoentjes en alcohol bij de deur. En ja, we moeten ons bezoek aan Ikea uitstellen… maar als dat nou t ergste is… was vooral om 1 van de appartementen in orde te maken voor gasten die zouden langskomen. Idd. Zouden. Erg jammer. Maar wat in ’t vat zit…
De vorige eigenaar van de quinta woont hier nog. Hij is bezig een ruïne om te toveren tot een bewoonbaar appartement en tot mijn verbazing ziet dat er echt super gezellig en leefbaar uit! Ruïnes hier zijn overwoekerd door klimop en totaal in elkaar gevallen, ingestort dak enzo en ik mis het gen om daar doorheen te kunnen kijken, naar wat de mogelijkheden zijn van zo’n plek. Maar hij kan dat. Getuige de quinta. En nu dus deze ruïne schuin aan de overkant bij ons. (Er staat op onze quinta nog zo’n ruïne, waar hij al gestart was met verbouwen naar een 2-slaapkamer huis met uitgebreide porch, keuken en badkamer. Authentiek, in de goede stijl, maar wel leefbaar. Erg mooi dus! Wij gaan dat verder afmaken, als we weer normaal kunnen doen. Met zijn uitleg erbij, zie zelfs ik de mogelijkheden… ) Zijn idee bij ’t huis aan de overkant bij ons: als hij in Portugal is om daar te kunnen wonen. Want hij heeft plannen om deze week naar Spanje te vertrekken en daar te gaan wonen. Met vrouw en kind. Klein puntje: Corona. Vrouw en kind nog in Costa Rica, onderweg naar Londen, als dat al lukt. Daarna: geen idee of ze binnen afzienbare tijd Portugal binnen kunnen komen en geen idee wanneer ze dan zouden kunnen vertrekken naar Spanje. Dus tot die tijd is buurman gast bij ons! Hij eet iedere dag met ons mee en kan onze kookkunsten en mijn bakkerijen bijzonder waarderen! Echt heel gezellig! Bovendien ook wel zo praktisch: allerlei kleine en grote vragen over de quinta komen nu aan bod. (bijvoorbeeld: waar zijn alle stoppenkasten, wanneer worden de kliko’s geleegd, waar halen we wijn-attributen, hoe zit ’t met ’t agua dente laantje en meer zo van die dingen… ) Dus tja… niet alleen maar narigheid met Corona.
Er zitten voordelen aan het wonen in een land waar je de taal niet van spreekt. Ik weet niets van een corona-paniek in Portugal. Heerlijk onwetend ploegen wij de dag door en zijn druk met houthakken, schoffelen, borders netjes maken, snoeien van appel- peer- en pruimebomen, jam / curd / taart / mousse maken etc. Geen benul wat er zich buiten afspeelt. We horen van Bob (onze Britse Portugees) uiteraard wel wat sappige verhalen. Zo was er die kluizenaar die woonde in een huisje ergens op de berg, die bedacht had dat ie Corona zou hebben en dus naar het ziekenhuis afdaalde om zich te laten testen. Of ’t verhaal dat dat ene dorpje verderop, hermetisch afgegrendeld zou zijn door het leger, omdat daar Corona geconstateerd zou zijn. Tja. We doen wel eens boodschappen in Coimbra / Miranda en komen dan door allerlei dorpjes heen. Het is rustig. Weinig mensen op straat. We konden het kasteel in Penela op ons dooie akkertje, volkomen alleen, uitgebreid bekijken. Prachtig kasteel met prachtig uitzicht, overigens! Aanrader! Maar politie of leger? Ik heb er niets van gezien. Wel moeten we in de rij voor de boodschappen. 1 erin = 1 eruit. Handschoentjes en alcohol bij de deur. En ja, we moeten ons bezoek aan Ikea uitstellen… maar als dat nou t ergste is… was vooral om 1 van de appartementen in orde te maken voor gasten die zouden langskomen. Idd. Zouden. Erg jammer. Maar wat in ’t vat zit…
De vorige eigenaar van de quinta woont hier nog. Hij is bezig een ruïne om te toveren tot een bewoonbaar appartement en tot mijn verbazing ziet dat er echt super gezellig en leefbaar uit! Ruïnes hier zijn overwoekerd door klimop en totaal in elkaar gevallen, ingestort dak enzo en ik mis het gen om daar doorheen te kunnen kijken, naar wat de mogelijkheden zijn van zo’n plek. Maar hij kan dat. Getuige de quinta. En nu dus deze ruïne schuin aan de overkant bij ons. (Er staat op onze quinta nog zo’n ruïne, waar hij al gestart was met verbouwen naar een 2-slaapkamer huis met uitgebreide porch, keuken en badkamer. Authentiek, in de goede stijl, maar wel leefbaar. Erg mooi dus! Wij gaan dat verder afmaken, als we weer normaal kunnen doen. Met zijn uitleg erbij, zie zelfs ik de mogelijkheden… ) Zijn idee bij ’t huis aan de overkant bij ons: als hij in Portugal is om daar te kunnen wonen. Want hij heeft plannen om deze week naar Spanje te vertrekken en daar te gaan wonen. Met vrouw en kind. Klein puntje: Corona. Vrouw en kind nog in Costa Rica, onderweg naar Londen, als dat al lukt. Daarna: geen idee of ze binnen afzienbare tijd Portugal binnen kunnen komen en geen idee wanneer ze dan zouden kunnen vertrekken naar Spanje. Dus tot die tijd is buurman gast bij ons! Hij eet iedere dag met ons mee en kan onze kookkunsten en mijn bakkerijen bijzonder waarderen! Echt heel gezellig! Bovendien ook wel zo praktisch: allerlei kleine en grote vragen over de quinta komen nu aan bod. (bijvoorbeeld: waar zijn alle stoppenkasten, wanneer worden de kliko’s geleegd, waar halen we wijn-attributen, hoe zit ’t met ’t agua dente laantje en meer zo van die dingen… ) Dus tja… niet alleen maar narigheid met Corona.
-
25 Maart 2020 - 12:37
Ellen:
Wat een spannend nieuw avontuur! Ik lees het met veel genoegen! -
25 Maart 2020 - 12:45
Carola Roeters:
Hallo Ellen! Wat leuk om te horen! Kennen wij elkaar? -
26 Maart 2020 - 22:45
Ghislaine:
Zo leuk om mee te lezen over jullie leven daar! En wat een uitdaging met al dat fruit, goed bezig :-D -
27 Maart 2020 - 00:59
Esther Kooijman :
Leuk om te lezen; jammer dat we dit jaar niet langs kunnen komen. Hopelijk slaat Corona jullie Finca over!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
