Aruba

Ja, afgelopen woensdag was het dan zover: mijn eerste werkreis naar Aruba. Ik zal er nog wel vaker komen, maar eens moet de eerste keer zijn. Het begon al op het vliegveld. Ik hoorde al bij de security muziek en gezang. Even later zag ik wat er aan de hand was: een grote groep oudere Antillianen die trommelden op koffers, de tamboerijn sloegen, zongen en duidelijk veel plezier hadden.. Het vrolijkte de hele vertrekhal op. De dag ervoor namenlijk, was het dia de Bonairu,, Bonaire dag. Die dag was het op het festival terrein, toevallig vlak bij ons, de hele dag feest met allerlei muziekgroepen, officiële, lange toespraken heel veel bonairianen die zich prachtig hadden aangekleed en heel veel drank, lekker eten en zon.. Die laatste heeft ons en anderen halverwege de dag weggejaagd, gewoonweg veel te warm. Voor de vorm was er wel een tent opgezet, die voor schaduw zorgde, maar ja.. De warmte bleef hangen.. Wat een genot om dan, na zoveel warmte in t zwembad te kunnen plonsen.. Maar 's avonds gingen we terug en toen werd t en ineens druk en heel gezellig! Ik heb eigenlijk geen Nederlanders gezien, maar des te meer locale mensen. De kids zagen veel vriendjes en vriendinnetjes en ik begrijp nu dat een dergelijke festiviteit aangegrepen wordt om elkaar te ontmoeten, veel te praten, te flirten, te dansen en ja, soms dus ook om te vechten.. Wij hebben t niet meegemaakt, maar we waren er wel voor gewaarschuwd.
Maar goed. De zang en muziekgroep had in die vreselijke hitte de dag ervoor opgetreden en waren nu dus opweg naar huis, Aruba. Men komt dus over van de andere eilanden om dit feest te kunnen zijn! Het werd dus een gezellige en drukke boel in het vliegtuigje dat propvol zat. Ik - en zij dus ook- vlogen in de ochtend, en niet zo hoog; we hadden dus een prachtig uitzicht over Bonaire, echt indrukwekkend. Prachtig groen, in die felblauwe zee, en al die schattige huisjes, zwembadjes, cactusjes, autootjes, palmboompjes; ik werd helemaal warm van binnen.. We vlogen over Curacao, druk en vol en toen kwam -na 40 minuten- Aruba in zicht.. Oeps.. Wat een boel huisjes, autootjes, hotelletjes, zwembadjes.. En inderdaad een zeer moderne, grote en steenkoude luchthaven (en je weet inmiddels wat al die electriciteit kost!) en heel veel drukte, stoplichten, rotondes, wegen, grote auto's, mensen en.... File! Ik begreep dat de file er was vanwege de iets verderop gelegen concentratie van mcDonalds, pizza hut, KFC, dunckin doughnuts, Wendy's, burger king en wat er verder bestaat aan fastfood.. (wat ben ik toch dankbaar met alleen een KFC op Bonaire.. Hoewel er inmiddels een weddenschap loopt dat mcDonalds zich binnen 2 jaar hier op Bonaire zal vestigen; ik hoop dat ik die weddenschap ga verliezen..) Aruba heeft ruim 100.000 inwoners, Bonaire heeft er 16.000. Aruba heeft ruim 44.000 huizen en Bonaire heeft er tussen de 4000 en 5000.
(Dit verschil in aantal huizen maakt dat de Dengue mug op Bonaire makkelijker is te bestrijden, zo leerde ik vanavond van prof. Bart Knols, een autoriteit op dit gebied. Ik sprak met hem in het kader van zijn strijd om de Dengue mug uit te roeien op Aruba en Bonaire, omdat er opnieuw een epidemie dreigt, ernstiger dan ooit tevoren. Of ik daar als bedrijfsarts op Bonaire een rol in zou kunnen of moeten spelen is nog onduidelijk, maar in dat kader hadden wij vanavond op Aruba een korte ontmoeting, die wellicht morgen op Bonaire wordt voortgezet.)
Aruba is Amerika. Hyatt, Mariott, Reddison, en alle andere grote namen in enorme afmetingen op giga gebouwen, in een keurige rij naast elkaar, langs een spierwit zandstrand met groene, wuivende palmbomen... Uiteraard zijn de stranden leeg en de zwembaden vol.
Vanavond mocht ik terug 'naar huis'. Tot mijn verbazing voelt dat zo. Nu al. Na krap 4 weken. Naar huis.. Heerlijk weer op 'ons' eiland. Lekker en eenvoudig gegeten bij Bobbejan. Alle verhalen van de kinderen van het spelen bij, de schooldagen en de goede cijfers (ja, allebei hebben ze 9ens en 10en gehaald!) gehoord en toen echt naar ons huis, wat lekker schoon en opgeruimd was! Complimenten voor Suzy (heeft voor de kinderen gezorgd toen ik op Aruba was), Silvia (helpt ons met het schoonhouden van het huis) en de kids! De kids zijn gaan slapen en ik ben bloot gaan zwemmen in 'ons' zwembad. Helemaal vrij en privé. Drijvend op mijn rug, turend naar de sterren; het is helder vanavond en de maan is bijna vol, dus heel veel licht van de maan.. Daarna heb ik een half uurtje op het dakterras gezeten en genoten van de stilte, het oneindige uitzicht met alle lichtjes van Kralendijk, het rijke gevoel van de kinderen die liggen te slapen en het besef dat ik de grootste bofkont van dees aard ben..