Minder leuke dingen... - Reisverslag uit Kralendijk, Bonaire van Carola Roeters - WaarBenJij.nu Minder leuke dingen... - Reisverslag uit Kralendijk, Bonaire van Carola Roeters - WaarBenJij.nu

Minder leuke dingen...

Door: Carola Roeters

Blijf op de hoogte en volg Carola

10 December 2011 | Bonaire, Kralendijk


En is alles nou zo leuk op Bonaire? Loopt het allemaal op rolletjes en is het vakantie gevoel eeuwigdurend en voor iedereen? Nee, natuurlijk niet. Er zijn zeker ook zaken die mij, als relatieve nieuweling opvallen en waarvan ik denk dat het een behoorlijk probleem is voor de mensen hier of voor de Nieuwe Nederlanders, die het allemaal zo goed weten..
Een van de meest schrijnende zaken die me zijn opgevallen is wel het alleenstaand moederschap. Schering en inslag. En veel jonge meiden. Het lijkt wel of de mannen hier nauwelijks gevoel voor verantwoordelijkheid hebben; hij heeft een vriendinnetje en zwanger of niet, de volgende vriendin staat alweer te wachten. En het meest schrijnende is: de vrouwen / meiden vinden het goed.. vergoeilijkende opmerkingen als: “Zo is hij nu eenmaal”, “We zijn toch allemaal op zoek naar de ware liefde”; “Hij heeft het al zo zwaar” hoor ik bijna dagelijks.. Het schijnt ook (zo heb ik me laten vertellen op Statia) dat er op een middelbare school een soort status vanuit gaat dat je als jonge knul al diverse kinderen op de wereld hebt gezet.. er worden door deze knulletjes zelfs expres gaatjes in het condoom geprikt, mocht dat al gebruikt worden... De meiden zijn ook naief. Zij leven ook op een soort roze wolk, in de hoop dat als eenmaal zwanger, “hij wel zal blijven en alles goed zal komen”. Ervaring is niet overdraagbaar, is mij ooit geleerd. In deze situaties vind ik dat wel heel erg spijtig.
Een ander probleem is wel het alcohol en drugs probleem. Bijna iedereen drinkt en rookt, ook de Nederlanders. Voor een aantal Bonairianen geldt dat als ze eenmaal wat geld hebben, dat vaak direct opgaat aan drank. Aan het einde van de maand is het erg druk bij de ‘snackies’, een plek waar ze kleine hapjes en vooral bier verkopen.. er zijn er heel veel van op dit eiland! Veel verslavingsproblematiek dus en zeer beperkte mogelijkheden om er iets aan te doen, waarbij dan ook nog eens de echte wil om er iets aan te willen veranderen, ontbreekt. Het lijkt wel alsof deze mensen een beetje zijn opgegeven. Jammer dan. Iedereen probeert hier zelf te overleven en om dan nog echte tijd en energie te steken in deze hopeloze gevallen.. das misschien ook wel een beetje veel gevraagd. Maar ook de (nieuwe) Nederlanders kunnen er wat van! Ook bij hen tref ik veel drankmisbruik en vrijwel iedereen rookt... Ach, vertelde mij een vriend van hier: “iedereen die hier komt heeft een verhaal, een verleden..” en misschien is dat ook wel zo. We hebben allemaal zo onze redenen en motivatie om op Bonaire te willen wonen. Of dat nu een werkprobleem is in Nederland, een verbroken relatie, of ander ‘vlucht gedrag’ (bijna) iedereen heeft wel een verleden. En misschien hoort daar wel bij dat je meer gaat drinken. Is hier ook uitnodigend: altijd terrasjes-weer en altijd dorst... Of ik ook meer ben gaan drinken? Nee.. ik drink nog steeds thee ’s avonds met slechts af en toe een biertje of een glas wijn. Misschien is mijn verleden niet heftig genoeg geweest...
Maar wat ik hier misschien het meest schrijnend vind, is het gebrek aan ambitie bij veel Bonairianen. En ik begrijp ook wel dat juist dat veel problemen in de hand werkt. Gebrek aan ambitie, korte termijn denken, het hier en nu als standaard uitgangspunt nemen.. Uiteraard niet bij iedereen en altijd, maar toch geldt dat waarschijnlijk voor een belangrijk deel van de mensen hier. Zo kwam ik deze lerares tegen die lesgeeft op de SGB (Scholen Gemeenschap Bonaire). Zij heeft een zoontje van 14 jaar op deze zelfde SGB, eigenlijk de enige middelbare school hier op het eiland. Iedereen loopt op deze school in ‘uniform’ dat wil zeggen: alle leerlingen hebben een poloshirtje aan in de kleur van hun jaar en opleiding. Voor Sidney is dat Groen: betekenis: 1e of 2e klas, Junior College, Havo / VMBO niveau. En zo zie je op deze school oa beige, paarse en blauwe shirtjes. Verder is het verplicht voor alle leerlingen om een lange broek te dragen en dichte schoenen, dus geen slippers. Ziet er dus allemaal vrijwel eender uit. Is soms lastig om je eigen kind te herkennen in die zee van groene shirtjes met spijkerbroeken eronder, als de school net uitgaat.. Ze zijn behoorlijk streng op het SGB; al gauw heb je een G (gedrag), een M (materiaal), een L (te laat) of een H (huiswerk) te pakken.. bij drie van die letters in een week volgt er straf...
Maar goed. Deze lerares liet me het rapport van haar zoontje zien, die nu in de 2e klas zit en net als Sidney een groen poloshirt draagt. Hij had op zijn rapport 1 x een 6.2 staan, de rest was onvoldoende tot zwaar onvoldoende. Zijn moeder (alleenstaand), haalde haar schouders op en lachte er een beetje bij...Op mijn vraag wat ze daar nou aan ging doen, kwam geen antwoord. Het moet vooral leuk en gezellig zijn. De wat verdere toekomst speelt blijkbaar nauwelijks een rol in (corrigerend) gedrag; ook voor hun kinderen kent een aantal Bonairianen weinig ambitie..
En ik keek naar de jongen, die stoer zijn pet achterste voren op zijn hoofd droeg en geen enkele vorm van spijt of schaamte liet zien. Uitdagend blikt hij de wereld in. 14 jaar.
En wie moet je het nu kwalijk nemen dat waarschijnlijk ook hij op zijn pad naar volwassenheid een spoor van alleenstaande tienermoeders zal achterlaten? (Ik hoop dat ik overdrijf..)
Natuurlijk heb ook ik niet het antwoord. Maar ik besef wel dat er een lange weg te gaan is en wellicht nog een enkele generatie tijd nodig is om deze, door de Bonairianen zo gekoesterde cultuur, een heel klein beetje te kunnen ombuigen in een richting die het voor alle mensen op dit eiland beter leefbaar zal maken.

  • 12 December 2011 - 06:06

    Suzanne:

    Ja, als je er met je neus bovenop zit, lijkt me dat schrijnend.Hoe buig je het om?en is dat wenselijk?voor wie dan?Die jonge meisjes zie je hier ook, met een baby, in en om rotterdan barst het ervan!Hier is dat nog lastiger, in nederland lijkt me, omdat er veel problemen zijn qua cultuur(verschillen).Is het wel cultuur?over de goeien hoor je weer niks, ook niet leuk!(ik heb het over nederland he)moeilijk moeilijk.maar nogmaals;je zou een column in een krant moeten gaan schrijven..xxsuzanne

  • 14 December 2011 - 19:19

    Jan Lokhorst:

    lieverd, bedankt voor je reisverslagen. Je schrijft buitengewoon boeiend en ik lees ze met veel plezier en aandacht.
    Ik kan me voorstellen hoe je tegen deze (on)gewenste zwangerschappen aankijkt. In Nederland en in alle landen gebeurt het maar al te vaak. Het probleem is eigenlijk dat het gewoon is en accepgtabel gedrag, wat wij niet vinden en jij gelukkig ook niet. Maar, zalig zijn de onwetenden, zij horen ook tot het beloofde volk. Ik moet er ook niet aan denken om zo vroeg al kinderen op deze mooie wereld te "zetten" maar als het algemeen geaccepteerd wordt en men er geen problemen mee heeft (of wel, maar je verbergt het) ook dat is leven, ook dat is vrijheid, ook dat is keuzes maken. IK moet er zelf ook niet aan denken, misschien ook wel niet op jouw mooie eiland, ik zou denk ook anders zijn, maar mij hoor je niemand veroordelen. En als ze nu allemaal Jantjes heten..... Nee, zonder gekheid. het is zo jammer van je jeugd, je bent waarschijnlijk maar een keer jong, ook al geldt dat voor jou niet, jij blijft het. Als ik weer wat meer tijd heb, zal ik proberen een langere reaktie te schrijven. liefs Jan de huisbewaarder.

  • 14 December 2011 - 19:19

    Jan Lokhorst:

    lieverd, bedankt voor je reisverslagen. Je schrijft buitengewoon boeiend en ik lees ze met veel plezier en aandacht.
    Ik kan me voorstellen hoe je tegen deze (on)gewenste zwangerschappen aankijkt. In Nederland en in alle landen gebeurt het maar al te vaak. Het probleem is eigenlijk dat het gewoon is en accepgtabel gedrag, wat wij niet vinden en jij gelukkig ook niet. Maar, zalig zijn de onwetenden, zij horen ook tot het beloofde volk. Ik moet er ook niet aan denken om zo vroeg al kinderen op deze mooie wereld te "zetten" maar als het algemeen geaccepteerd wordt en men er geen problemen mee heeft (of wel, maar je verbergt het) ook dat is leven, ook dat is vrijheid, ook dat is keuzes maken. IK moet er zelf ook niet aan denken, misschien ook wel niet op jouw mooie eiland, ik zou denk ook anders zijn, maar mij hoor je niemand veroordelen. En als ze nu allemaal Jantjes heten..... Nee, zonder gekheid. het is zo jammer van je jeugd, je bent waarschijnlijk maar een keer jong, ook al geldt dat voor jou niet, jij blijft het. Als ik weer wat meer tijd heb, zal ik proberen een langere reaktie te schrijven. liefs Jan de huisbewaarder.

  • 14 December 2011 - 19:19

    Jan Lokhorst:

    lieverd, bedankt voor je reisverslagen. Je schrijft buitengewoon boeiend en ik lees ze met veel plezier en aandacht.
    Ik kan me voorstellen hoe je tegen deze (on)gewenste zwangerschappen aankijkt. In Nederland en in alle landen gebeurt het maar al te vaak. Het probleem is eigenlijk dat het gewoon is en accepgtabel gedrag, wat wij niet vinden en jij gelukkig ook niet. Maar, zalig zijn de onwetenden, zij horen ook tot het beloofde volk. Ik moet er ook niet aan denken om zo vroeg al kinderen op deze mooie wereld te "zetten" maar als het algemeen geaccepteerd wordt en men er geen problemen mee heeft (of wel, maar je verbergt het) ook dat is leven, ook dat is vrijheid, ook dat is keuzes maken. IK moet er zelf ook niet aan denken, misschien ook wel niet op jouw mooie eiland, ik zou denk ook anders zijn, maar mij hoor je niemand veroordelen. En als ze nu allemaal Jantjes heten..... Nee, zonder gekheid. het is zo jammer van je jeugd, je bent waarschijnlijk maar een keer jong, ook al geldt dat voor jou niet, jij blijft het. Als ik weer wat meer tijd heb, zal ik proberen een langere reaktie te schrijven. liefs Jan de huisbewaarder.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Carola

Sinds maart 2020 wonen wij, mijn man Wim en ik, in Portugal. Na een mooi leven op Bonaire, waar we als neuroloog, bedrijfsarts en duikerarts gewerkt hebben, nu een totaal ander leven op een portugese wijn-quinta. Ons pensioen is hier begonnen en op deze plek kan iedereen lezen hoe het ons vergaat. We hopen dat jullie ervan kunnen genieten en dat je af en toe iets laat horen!

Actief sinds 25 Aug. 2011
Verslag gelezen: 2392
Totaal aantal bezoekers 93205

Voorgaande reizen:

12 Augustus 2011 - 30 November -0001

Wonen en Werken op Bonaire

09 Maart 2020 - 30 November -0001

Quinta Chão de Lamas

Landen bezocht: