Warmte en heul veul vissen..

Wat ik niet wist, is dat je ook hier een 'gevoelstemperatuur' hebt. Het is 30 graden, maar voelt aan als 45.. In ieder geval dacht ik altijd dat het op Bonaire dezelfde temperatuur was: 30 graden plus of min 3 graden. Dat lijkt wel redelijk te kloppen, behalve in de warme maanden, augustus /september. Dan is het meer 30 graden plus 3 of plus veel meer.. Als dan ook de lucht bewolkt is, dan is het dus stevig benauwd en voelt het nog veel warmer aan. Als ik voortdurend heftige verlangens heb naar een plons in het water of een douche, dan weet ik dat de 'gevoelstemperatuur' erg hoog ligt... Op deze warme dagen is het voor mij te warm om in badpak rond te lopen, het liefst heb ik niets aan (we zitten hier helemaal vrij!), maar de kids vinden dat minder.. dus verplicht een bikini en zowaar, met toestemming van Robin. "ach mam, het valt best mee. Ik zie erger in bikini". Wat een dushi (schatje), he..
Overigens wordt Robin wel erg geplaagd door de muggen. Vanwege haar zoete, nog niet verdunde bloed (na enige tijd hier schijnt je bloed dunner te worden en ben je dus minder slachtoffer van bloeddorstige muggen. Ook schijn je na verloop van tijd als diabeticus als gevolg van de andere bloedsamenstelling / viscositeit minder insuline nodig te hebben. 10 dagen vakantie is te kort.. helaas..)is zij volledig prooi voor gevoelsmatig alle muggen op dit eiland.. Ze heeft dan ook, zoals dat hier genoemd wordt: 'Nederlandse benen": wit met rooie stippen.. Wij proberen haar te helpen door zoveel mogelijk muggen dood te slaan, terwijl we om het hardst roepen: "geen betere mug, dan een dooie mug!".
Gistermiddag zijn we gaan snorkelen op een plek waar sinds april een giga school vissen zich bevindt. En inderdaad: die is er nog steeds. Waanzinnig! Zo'n 'visbowl' die ik alleen op Tv heb gezien in programma's als The Earth, of 'The blue planet', en die nu hier op Bonaire, zich onder mijn duikbril bevindt... Honderdduizenden vissen in 3 maten, in lagen boven elkaar. Je weet niet wat je ziet. En daar mogen wij dan boven zwemmen en wij mogen dat bekijken.. Janna heeft haar nieuwe duikbril en snorkel geprobeerd (geweldig: het past goed en is zo comfortabel!)en vanaf de kant hoorde ik haar door haar snorkel heen gillen van enthousiasme! Zo'n verrassing had ze niet verwacht, wij geen van allen, trouwens.
Al die honderdduizenden (sommigen hebben het over miljoenen, ik weet het niet, heb ze niet geteld) vissen reageren als 1, door allemaal tegelijk een bepaalde kant op te gaan. Je kan er dus spelletjes mee spelen, door er doorheen te zwemmen (je zal ze nooit kunnen raken) dan schieten ze als een volkomen georganiseerd militair leger, tegelijk (hoe doen ze dat??) uit elkaar. Het ziet eruit als de Rode Zee die zich splijt..

Ik voel me welkom op het eiland en hoewel ik natuurlijk nog een 'Nieuwe Nederlander' ben, voelt dat voor mij toch anders. Onder de 'Nieuwe Nederlanders' wordt verstaan, die Nederlanders die hier tijdelijk op het eiland komen en die in die tijdelijkheid een heleboel moeten en willen veranderen. Daar wordt door een ieder hier verschillend over gedacht en verschillend tegenaan gekeken..Misschien omdat ik niet tijdelijk ben, misschien omdat ik hier al zovele jaren kom, maar ik voel me welkom, zoals oa gister bleek, toen we vreselijk gezellig op het strand van Spice Club hebben geborreld en gegeten met hele fijne kennissen van hier op het eiland.

Wordt vervolgd..