regatta!

Regatta!
Ja, eindelijk!! Het was dan zover, Regatta! Het hele eiland heeft daar een jaar naar uitgekeken, voorbereid, verheugd en nu eindelijk was er dan de week van de Regatta! De kinderen hadden de hele week vakantie, veel volwassenen hebben ook vakantie genomen om dit te kunnen vieren. Het grootste zeilevenement van het jaar in de Caribbean. En –tot mijn verbijstering- ik heb geen boot gezien.. (ik heb de foto 'geleend' van internet..)
Daar gaat het dus ook niet over, de Regatta. Waar gaat ’t dan wel over? Wel. Het centrum van Kralendijk is omgetoverd tot een boulevard met kraampjes, eettentjes en vooral grote drank-tenten. Er is een podium opgesteld en daar spelen bands. Het ziet er heel gezellig uit en doet veel denken aan een soort braderie. Veel zelfgemaakte juwelen, nog meer sieraden, nog wat haar-dingen en andere frutsels en dat is het dan. Kneuterig, kleinschalig, charmant. Iedere avond dezelfde kraampjes en dezelfde frustsels. 7 avonden lang.
En wat doe je in zo’n omgeving? Heen-en-weer lopen. Ook 7 avonden lang. Het is niet erg groot, dus na zo’n 75 meter draai je weer om en loop je terug. En dat doen we dus allemaal. Nee, niet iedereen 7 avonden lang.. ik niet, in ieder geval.. Maar goed. Tijdens dat heen-en-weer lopen kom je dus voortdurend bekenden tegen en dan zeg je Hoi! Of Bon Nochi! Klein eiland. En dat doe je dus ook zo vaak als je heen-en-weer loopt en dus dezelfde mensen weer tegenkomt. Na drie keer heen-en-weer te hebben gelopen en een hele stapel zelfde mensen heen en dan weer opnieuw gedag te hebben gezegd, hield ik het wel voor gezien. Maar zo niet de jeugd van Bonaire. Die flaneren erop los! Het is voor hen DE gelegenheid om te zien en gezien te worden. En ik begrijp nu ook veel beter de aantrekkingskracht van de Regatta op Sidney.. Maar ja, oude zeur als ik ben: ik vind het dus niet goed dat een 12-jarige 7 avonden heen-en-weer loopt om te ‘zien en gezien te worden’ in het centrum van Kralendijk...
Maar de Regatta wordt ook als excuus gebruikt voor het organiseren van allerlei andere, leuke activiteiten! Nog een heen-en-weer activiteit: zwemmen naar Klein Bonaire.. ja, dat klinkt als een hele prestatie, toch? Je ziet het eiland wel liggen, maar je weet nu eenmaal dat het veel verder weg is, dan je denkt. Toch? Janna wilde graag meedoen, haar vriendinnen die op zwemles zitten gingen ook, maar ja, oude zeur die ik ben: ik vond het dus niet goed dat zij ongetraind een dergelijke super-kracht-prestatie zou moeten gaan leveren. Bang als ik ben dat ze halverwege uitgeput naar de bodem van de oceaan zakt.. Dus gingen we kijken naar hoe anderen die prestatie gingen of hadden geleverd. Op het strand van Eden beach. We kwamen aan en er heerste een ongelooflijk gezellige en leuke sfeer. En wat bleek? Janna, Sidney (maar zij was minder enthousiast) en zelfs ik hadden makkelijk mee kunnen doen! Er varen bootjes mee die je oppikken als het niet meer zou gaan en het hele eind naar Klein Bonaire duurt ongeveer een half uurtje. Terug iets langer, met golfslag en stroming tegen.. de meeste kinderen zwommen heen-en lieten zich -weer varen. Een duidelijk Makamba (Papiamento voor wit-persoon) foutje.. verkeerd ingeschat en niet van te voren met een ervaringsdeskundige overlegd.... volgend jaar doen we zeker mee! Heen en misschien ook weer..
En dan nog een andere leuke activiteit: gister speelde Cor Bakker piano en heeft Madeline Bell gezongen. Toevallig ben ik al heel lang fan van Madeline Bell en nu had ik op dit kleine eiland ‘zomaar’ de kans om deze twee samen te zien en te horen... ook op het strand van Eden beach. En dat was vrij toegankelijk.. Dus geen giga concert, geen wachtrijen, geen voordringen bij de kaarten verkoop (concert is verder gratis!), geen verrekijker nodig, geen mensenmassa’s om doorheen te worstelen etc... Wat blijkt? Er komen heel veel artiesten naar dit prachtige vakantie-eiland en die vinden het dan niet erg om een avondje voor de locale bevolking wat te spelen. Dus bijna prive hoor en zie je echt veel grote artiesten hier, zowel op klassiek gebied (piano concert, zie vorig stukje) als ook op pop / modern/ cabaret gebied.. Wat een voordeel van een klein, tropisch eiland..
Nu is de Regatta voorbij, de bootjes zijn binnen (geen idee, hoeveel, hoe groot, wat ze gedaan hebben, wie er gewonnen heeft etc.. lijkt me een leuke uitdaging voor volgend jaar: ‘zoek de bootjes!’) de kraampjes zijn afgebroken en de jeugd is klaar met flaneren. Morgen begint de school en het ‘gewone’ leven in dit Paradijs weer.. Ook fijn!