Voordelen van een klein eiland

Jazeker, er komt ook een stukje over nadelen van een klein eiland. Maar deze gaat over voordelen. En dan bedoel ik met ‘klein’ eigenlijk het feit dat er niet zoveel mensen op wonen. Aruba is net zo groot als Bonaire, maar heeft ongeveer 8-9 X zoveel inwoners. Bonaire heeft er nu ongeveer 16.000.
Bijvoorbeeld de vlootdagen. De Marine is gestationeeerd op Curacao en de huidige lichting soldaten is daar voor 4 maanden. Ze zijn met een groot fregat naar Bonaire gekomen en hebben hier, afgelopen zondag, een vlootdag georganiseerd. Nu denk je misschien dat er op een klein eiland als Bonaire niets te doen is. Maar niets is minder waar! Tot grote mijn verassing is er ieder weekend wel iets dat hier georganiseerd wordt! Het is nog niet zo erg als in Nederland dat ieder weekend een andere naam krijgt (Jazz –weekend, Mid-zomer weekend, Kermis weekend, Poetrie weekend etc.) maar ieder weekend is er wel iets. Vorige week bijvoorbeeld, hadden we de farmers markt, een markt waarbij zelf verbouwde en verwerkte groenten / fruit / hapjes etc. werden verkocht. Komend weekend is de start van de Regatta (ga ik vast nog wel iets over schrijven! De Regatta is HET evenement van het jaar hier op Bonaire!) en er is een klassiek piano concert, met een Grote Pianist, waar Janna, inmiddels begonnen met pianoles, gratis heen mag, mits ik –betalend- meega. Of het weekend enkele weken geleden, waarin ‘Suriname ontmoet Bonaire’ werd georganiseerd. Dit laatste is helaas niet doorgegaan, maar verplaatst naar eind oktober. Dat is een voordeel van een klein eiland: het verplaatsen van evenementen gebeurt hier op grote schaal, omdat het zo makkelijk gaat.Of omdat het regent. Of omdat er iemand ziek is. Of omdat het niet klaar is.
Maar niet de vlootdag. Die ging gewoon door. In het centrum van Kralendijk. Bezoekers konden met nachtkijkers in een donkere tent turen, rondlopen op het fregat, kijken naar helicopter / boot / en andere shows en een geweer vasthouden. De grote klapper was een vaartochtje in een speedboat, waar je wel eerst even voor in de rij moest staan. Dat leek aanvankelijk niet zo erg, tot je erachter komt dat die kleine Bonairiaantjes (ik bedoel de kinderen) erg handig zijn in het ‘ertussen glippen’ en dus voortdurend voordringen. Aanvankelijk heb je nog iets van ‘Ach gos’, maar als daarmee de wachttijd in een bloedhete tent, dicht op elkaar gepakt een keer of drie wordt verlengd en dus uiteindelijk zo’n ruim uur (!) in beslag neemt, begin je steeds meer in minder lieve termen te denken en uiteindelijk ook te doen... Gelukkig was op tijd de redding nabij.. Onze soldaten (stuk voor stuk stevige kerels, die van wanten weten! En waar ik inmiddels met een meewarig blik (ik wist nooit wat dat betekende, tot nu, nu ik het zelf doe) naar kan kijken en dan bedenk dat ik daar dus makkelijk de Mama van had kunnen zijn.. zucht..) hadden het uiteindelijk ook in de gaten en konden met een barse stem –en dat maakt indruk op kinderen, ook als ze Bonairiaans zijn!- de voordringertjes naar achter bonjouren. Pfff.. dat gaf ruimte en lucht.. wat kan je toch een hoop vocht verliezen in korte tijd! Maar het tochtje was zelfs voor mij erg leuk! Met hoge snelheid heen en weer naar Klein Bonaire, lekker klappen op de hoge golven en hele scherpe bochtjes draaien, en neen, er werd geen rekening gehouden met mijn inmiddels gevorderde leeftijd.. leuker dan de Kermis! Janna hield ik wel stevig vast, want ondanks de zwemvesten moet je er toch niet aan denken dat je kind overboord slaat.. (..of hield ik haar nu zo stevig vast voor mijn eigen zekerheid??) Afijn. Het voordeel van een klein eiland is dus, dat we nu, tijdens deze vlootdag, ook inderdaad iets konden zien en iets konden doen! In Nederland zijn er in den Helder ook vlootdagen. Daar komen dan 100.000-en mensen op af en kan je ’t wel vergeten dat je ergens, waar dan ook maar, iets kan zien of doen. Hier komt het halve eiland op de vlootdag af en zo waar, we kunnen toch van alles zien en doen! Errug leuk!