Wim leert Boeren!

Als je een nieuw leven instapt als boer en boerin, dan hoort daarbij dat je ook alle kneepjes van t vak gaat leren. Dat is nog niet eenvoudig. Niet alleen zijn we onhandig en hebben we nog niet eerder zo intensief met onze handen (en vooral rug) gewerkt, ook onze leeftijd is de marge van Jonge God en Godin wel enige jaren gepasseerd… we zijn dus gewoon ‘in training’. De spierpijnen van de eerste week ben ik inmiddels te boven, probeer nu wat minder enthousiast het schoonmaak / snoei en opruim werk aan te pakken.  

Maar Wim lijkt onvermoeibaar. Vroeg uit de veren, direct aan de slag met de wijnboompjes snoeien die per ongeluk over geslagen waren, ergens in een veldje hoog achter. Een stuk of 15. Wim is niet te stuiten. Dan ook die boom daar nog even en de wijnplantjes achter de garage. Het leek wel alsof die jaren over het hoofd waren gezien! Wat een heftige scheuten en t moest er allemaal af. In al z’n enthousiasme werden ook deze plantjes stevig gekortwiekt! Zo! Trots! Tot we de buurman spraken…. De bedoeling van die plantjes was nu juist om de scheuten langs de garage te laten groeien… voor een bladerdak en leuk zicht… hij was al zo’n end op weg…

Maar wat staat bovenaan bij het boeren? Inderdaad: tractor rijden! Wat een power, wat een kracht! Wat een jongens-droom comes true! We hebben een Lamborghini dus echt een prima tractor. Groot, stevig en vooral stoer. Maar dat is nog geen eenvoudig dingetje… de hele ochtend heeft Wim les gekregen van Bob, die als sinds zijn 5^e jaar op dat ding rijdt. Denk ik. Vooral de bochtjes schijnen moeilijk te zijn en luisteren naar je leermeester lukt ook maar matig… vanwege de herrie hoort Wim Bob niet roepen als het fout gaat. Dan maar weer terug en opnieuw beginnen. Rij na rij, na rij, na rij, na veld, na veld, na veld….

De stukken tussen de wijnranken moeten worden omgeploegd. Dat kan met de tractor! Leuk en dat schiet af en toe een beetje op. Het onkruid moet minder kans krijgen; immers alle voeding en water is voor de druifjes! Maar dan. Tussen de struiken in moet ook al het onkruid weg. Tussen alle planten, in al die rijen, op al die veldjes… met de hand… zucht… mijn arme rug. Hoop maar op voldoende training zodra we daar mee gaan beginnen.

En er staat nog een (boeren) vervoermiddel op het terrein! De Buggy. Erg leuk om in te rijden! Vindt de buurman. En Wim.  Je komt ermee op mooie plekken, waar je met de auto misschien niet zou kunnen komen. Zoals bij dit meertje in de buurt.  

Maar ik zag er niet zo de lol van in. Zoveel herrie dat je elkaar echt niet kan verstaan, hartstikke koud, maar plaats voor 2 en je kan bijna niets vervoeren. Wat daar nou leuk aan is ????