Quinta Chão de Lamas
Door: Carola Roeters
Blijf op de hoogte en volg Carola
23 Maart 2020 | Portugal, Chão de Lamas
Wij zijn verhuisd. Sinds 2 weken wonen wij nu in Portugal en hebben wij Bonaire achter ons gelaten. Het boerenleven in Portugal is een compleet nieuwe ervaring en het leek ons leuk om onze wetenswaardigheden met jullie te delen. In dit eerste deel een beetje achtergrond:
Hoewel we nog relatief jong zijn, lonkte het rentenieren / met pensioen gaan al enige tijd. Het dokter zijn was voor Wim al enige tijd genoeg geweest en ach ik kon me ook wel vinden in een nieuwe uitdaging welke dan pensioen zou gaan heten. Maar hoe dat in te vullen en wat te gaan doen? Gaan zitten op een bank en wachten tot de dag voorbij gaat: da’s toch niet helemaal onze stijl. Kwam nog bij dat we liever wat dichter bij de kinderen en moeder wilden gaan wonen naast het feit dat ook voor ons geldt dat we ouder worden en dus dat de noodzaak om meer te gaan bewegen evident aanwezig is…. Uiteraard kom je dan na even praten uit op wijn verbouwen in Portugal! Wij dus in september 2019 naar Portugal waar we direct verliefd werden op ‘onze’ quinta, waar we dan nu heen zijn verhuisd! Sinds 2 weken, dus, vlak voor Corona en vlak voor de lock-downs… net op tijd….
En nu zitten we geïsoleerd in een boerderij uit 1777, met 6,5 hectare grond en wijngaarden om ons heen… geen echte straf! Het huis bestaat dus al 250 jaar. Het heeft jaren leeggestaan, tot de vorige eigenaar het verbouwd heeft tot een bewoonbaar geheel. Niet veel luxe en de stijl is behouden gebleven. Zo is er verwarming (vanuit de openhaard in de lounge worden de kamers met een systeem verwarmd), zijn er 2 badkamers, 5 slaapkamers en een keuken. En een palletkachel. En internet. Dat alles aan een lange gang van 25 meter. Rechts van de gang de lounge en enkele slaapkamers, links van de gang de badkamers, keuken en de overige slaapkamers. Alles gelijkvloers dus! Ook als we slecht ter been worden, kunnen we hier nog wonen….. Onze slaapkamer bevindt zich aan het einde van de gang; de keuken aan het andere eind… Je komt er dus vrij snel achter dat een dienblad van grote waarde is hier. Die hebben we dus nog niet en Ikea is gesloten. Dat betekent voor een ‘ontbijt op bed’ een wandeling van iig 150 meter… (3 X heen en weer..)
We houden van de oude Spartaanse stijl, maar vooral niet te veel. Wij zijn toch wat meer van deze tijd en daar hoort een iets luxere stijl bij…. bijvoorbeeld in de vorm van een grote ijskast: direct aangeschaft en een grote TV. Ook direct aangeschaft en nog net op tijd kunnen laten brengen! Nu hebben we op de slaapkamer de grootste TV ever (echt bizar, maar kostte te weinig om voor kleiner te gaan) en komt al het wereldnieuws over Corona direct bij ons binnen denderen. Da’s wel effe wennen….
Maar we kwamen voor de wijn! Yes! We konden direct aan de slag met het snoeien van de druiven. Als je denkt: “dat doe ik even”: mis. Wij gingen in de leer bij Bob en Antonio: Portugezen, waarbij Bob ook een Engelstalige achtergrond heeft. Alleen al om die reden onmisbaar. Beiden verzorgen de druiven op onze quinta al jaren en zonder dit soort hulp is zo’n boerderij onmogelijk te houden. Na 1,5 dag mocht Wim eindelijk, zonder controle en maar wel met toezicht de druiven snoeien. Maar hij is zoooo langzaam…. Bob en Antonio werken zeker 4 op 1. Het is me ook niet ingewikkeld! Eerst moet je de plant bekijken en nadenken over welke takken mogen blijven en welke zullen moeite sneuvelen…(dit kiezen over ‘leven en dood’ ook al is het van een tak, kost tijd en voelt wel wat ongemakkelijk….) dan loop je er eens omheen kijk je vanuit een andere hoek, ga je beginnen met wegknippen en dan opnieuw nadenken. En opnieuw knippen. En dat is dan 1 plant. En zo nog 300. In dit ene rijtje. En dan nog 20 rijtjes. In dit ene veld. En dan nog 10 veldjes. Of zo. Komt geen einde aan dus…. Blik op oneindig en verstand op nul. In totaal zijn Bob en Antonio er samen 5 dagen mee bezig. Superkanjers!
Na 1 ochtendje hield ik het wel voor gezien: ‘mannenklus’ had ik bedacht. Ik ging me bezighouden met ‘vrouwenklussen”, zoals het starten met het schoonmaken van de quinta, die mogelijk ook al 250 jaar niet afgestoft is geweest…. In ieder geval zo doet het overkomen.
Hoewel we nog relatief jong zijn, lonkte het rentenieren / met pensioen gaan al enige tijd. Het dokter zijn was voor Wim al enige tijd genoeg geweest en ach ik kon me ook wel vinden in een nieuwe uitdaging welke dan pensioen zou gaan heten. Maar hoe dat in te vullen en wat te gaan doen? Gaan zitten op een bank en wachten tot de dag voorbij gaat: da’s toch niet helemaal onze stijl. Kwam nog bij dat we liever wat dichter bij de kinderen en moeder wilden gaan wonen naast het feit dat ook voor ons geldt dat we ouder worden en dus dat de noodzaak om meer te gaan bewegen evident aanwezig is…. Uiteraard kom je dan na even praten uit op wijn verbouwen in Portugal! Wij dus in september 2019 naar Portugal waar we direct verliefd werden op ‘onze’ quinta, waar we dan nu heen zijn verhuisd! Sinds 2 weken, dus, vlak voor Corona en vlak voor de lock-downs… net op tijd….
En nu zitten we geïsoleerd in een boerderij uit 1777, met 6,5 hectare grond en wijngaarden om ons heen… geen echte straf! Het huis bestaat dus al 250 jaar. Het heeft jaren leeggestaan, tot de vorige eigenaar het verbouwd heeft tot een bewoonbaar geheel. Niet veel luxe en de stijl is behouden gebleven. Zo is er verwarming (vanuit de openhaard in de lounge worden de kamers met een systeem verwarmd), zijn er 2 badkamers, 5 slaapkamers en een keuken. En een palletkachel. En internet. Dat alles aan een lange gang van 25 meter. Rechts van de gang de lounge en enkele slaapkamers, links van de gang de badkamers, keuken en de overige slaapkamers. Alles gelijkvloers dus! Ook als we slecht ter been worden, kunnen we hier nog wonen….. Onze slaapkamer bevindt zich aan het einde van de gang; de keuken aan het andere eind… Je komt er dus vrij snel achter dat een dienblad van grote waarde is hier. Die hebben we dus nog niet en Ikea is gesloten. Dat betekent voor een ‘ontbijt op bed’ een wandeling van iig 150 meter… (3 X heen en weer..)
We houden van de oude Spartaanse stijl, maar vooral niet te veel. Wij zijn toch wat meer van deze tijd en daar hoort een iets luxere stijl bij…. bijvoorbeeld in de vorm van een grote ijskast: direct aangeschaft en een grote TV. Ook direct aangeschaft en nog net op tijd kunnen laten brengen! Nu hebben we op de slaapkamer de grootste TV ever (echt bizar, maar kostte te weinig om voor kleiner te gaan) en komt al het wereldnieuws over Corona direct bij ons binnen denderen. Da’s wel effe wennen….
Maar we kwamen voor de wijn! Yes! We konden direct aan de slag met het snoeien van de druiven. Als je denkt: “dat doe ik even”: mis. Wij gingen in de leer bij Bob en Antonio: Portugezen, waarbij Bob ook een Engelstalige achtergrond heeft. Alleen al om die reden onmisbaar. Beiden verzorgen de druiven op onze quinta al jaren en zonder dit soort hulp is zo’n boerderij onmogelijk te houden. Na 1,5 dag mocht Wim eindelijk, zonder controle en maar wel met toezicht de druiven snoeien. Maar hij is zoooo langzaam…. Bob en Antonio werken zeker 4 op 1. Het is me ook niet ingewikkeld! Eerst moet je de plant bekijken en nadenken over welke takken mogen blijven en welke zullen moeite sneuvelen…(dit kiezen over ‘leven en dood’ ook al is het van een tak, kost tijd en voelt wel wat ongemakkelijk….) dan loop je er eens omheen kijk je vanuit een andere hoek, ga je beginnen met wegknippen en dan opnieuw nadenken. En opnieuw knippen. En dat is dan 1 plant. En zo nog 300. In dit ene rijtje. En dan nog 20 rijtjes. In dit ene veld. En dan nog 10 veldjes. Of zo. Komt geen einde aan dus…. Blik op oneindig en verstand op nul. In totaal zijn Bob en Antonio er samen 5 dagen mee bezig. Superkanjers!
Na 1 ochtendje hield ik het wel voor gezien: ‘mannenklus’ had ik bedacht. Ik ging me bezighouden met ‘vrouwenklussen”, zoals het starten met het schoonmaken van de quinta, die mogelijk ook al 250 jaar niet afgestoft is geweest…. In ieder geval zo doet het overkomen.
-
23 Maart 2020 - 15:22
Esther Kooijman :
Hoi Carola,
Wat leuk om op deze manier mee te genieten van al jullie avonturen en uitdagingen. Zo’n ‘verzetje’ is tijdens deze dagen al helemaal meer dan welkom.
Succes met alles! Dit jaar Portugal gaat m voor ons niet worden vrees ik.
Stay safe & healthy. Brasa for the both of you -
23 Maart 2020 - 16:34
Inge Sterenberg:
Ha die Carol, yes leuk om weer je wel en wee te lezen. Ik neem aan dat je volgende blog over je citroenen en sinaasappels gaan ha ha. Wat een verschil van een zittend beroep naar werkhanden....
Heel veel geluk en werkplezier daar. Kom graag jullie wijnen en jams proeven. Het gaat er hopelijk een keer van komen. Succes en liefs van ons. -
23 Maart 2020 - 21:31
Tineke:
Wat gaaf te lezen en super dat jullie er net op tijd wonen nu zo met de Corona . En wat leuk weer heel wat anders doen .
Heel veel plezier en geniet van jullie nieuwe stekkie -
23 Maart 2020 - 21:37
Jan Lokhorst:
lieverd,
Om te beginnen wat een geweldig avontuur voor jullie. Heb je al kopers voor je wijn?
Zoals je weet heb ik een goedlopende Kosterij in het mooie Dordrecht. Ik kan dus wel wat (veel) flessen van je afnemen. Het is toch geen water wat verandert is in wijn?
Jullie zullen het ook wel een beetje koud hebben hier. Ik ben vijftien maanden geleden op Bonaire geweest en wat me het meest is bijgebleven buiten Jelle natuurlijk, is dat het er altijd warm is. Altijd. Ik ben trouwens ook diverse keren langs jullie ziekenhuis gereden. Vond ik wel heel mooi. Maar Portugal, wat een prachtig land. Een goede vriend van mij heeft er een flat in Ofir en een oud huis in de buurt van Quibra
Ik ben er toen een keer geweest met de kinderen. Heerlijk en wat een vriendelijke mensen.
Tom gaat natuurlijk elk jaar met zijn klassen naar Lisboa. Hij kent daar beter de weg als in Dordrecht.
Zelf ben ik weer een zaak in Perzische tapijten begonnen voor erbij. Druiven krenten is inderdaad niet makkelijk en erg zwaar. Zijn jullie stronken (die zo heel mooi zijn en erg oud lijken en soms ook heel oud zijn) een beetje hoog of moet je bukken. Heb je ook foto''s van je huidige domicilie? Gaat Wim nog een zwembad uitgraven. Heb je nog tapijten nodig? Ik hoor het graag van jullie en volg graag jullie reisverslagen.
liefs Jan -
25 Maart 2020 - 11:36
Carola Roeters:
Wat leuk, deze reacties! Ik kan niet individueel reageren, vandaar dan maar op deze manier.
@ Esther: ongelooflijk jammer dat jullie nu niet deze kant op kunnen komen. Maar wat in 't vat zit... volgend jaar is uiteraard ook erg fijn!
@ Inge: ja, is wel wennen die werkhanden... maar is vooral mijn rug. Ik buk voortdurend en daar moet ik echt effe mee leren omgaan... maar verder: weer is hier heerlijk, dus prima hele dagen buiten en bezig! En je hebt gelijk gehad: volgende verhaaltje is idd over citroenen ...
@ Tineke: ja, we waren idd net op tijd... maar nog belangrijker: we hebben nu net op tijd de verjaardag van mijn moeder kunnen vieren! 82 jaar is ze geworden afgelopen 10 maart en dat konden we nog net met een groot feest in een restaurant samen beleven! Was prachtig!
@ Jan: wat leuk om van jou te horen!! En wat jammer dat we elkaar niet getroffen hebben op Bonaire. Jelle heb ik wel gesproken en gezien. Prachtvent! Wij wonen nu dus vlak bij jouw vriend: 20 minuten onder Coimbra. Ik zal eens contact opnemen met Tom: misschien is een uitstapje naar een uitgebreide wijnboerderij ook wel iets voor zijn klassen. We hebben een mooi en ruim zwembad en straks ook uitgebreid AirB&N. We zijn nu de wijnen aan t proeven van 2 jaar terug en daar zitten juweeltjes tussen! Dat belooft dus zeker iets geweldigs voor de nieuwe oogst straks, we kijken er erg naar uit. En ja, het zou hartstikke leuk zijn als we aan jou zouden kunnen doorverkopen! Persische tapijten? Jazeker behoefte aan! Onze quinta is van 1777 (hier binnen voelt het als een middeleeuws kasteel, met muren van 85 cm dik, plafonds van 4 meter hoog) en er zijn dus tegels op de vloer. Daar horen zware tapijten op. Vrees alleen dat dat beetje buiten ons budget valt.. misschien 2e hands? Afijn. We houden contact! -
27 Maart 2020 - 20:06
Zonia Werleman:
Dag Carole,
Leuk van jouw te horen. Wat een leuke quinta. Dat is helemaal iets anders, maar ik wens jullie het allerbeste. Zo wanneer met een hele lange vakante di kant op ga zal ik even langs komen. Hihi.
Groetjes uit Aruba
Zonia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
